Seyahat. Bir yerden bir yere vücudunu taşıma eylemi. Taşıyan ve taşınan, özne ve obje aynı varlık. Yine de seyahati benim için çekici kılan bu sevimli dilbilgisi durumu değil. Onu benim için çekici kılan ne peki? Seyahati romantize edenlerin şöyle dediğini duymuşuzdur: Seyahat, sanki gitmeye iten bir ilerleme arzusundan ziyade, kalmayı…

Hayat saçmalıklarla dolu, saçmalıklar hayatla — Ekim ayının 16'sında, posta kutumda isimsiz bir zarf buldum. Zarfın içindeki mektup Banksy adıyla imzalanmıştı. İşte o mektup ve sonrasında başıma gelenler.

Corona kaptığı fark edilmesin diye öksürük krizlerini giysi dolabının içine saklayan adam — Buz dolabındaki kutu süte uzanıyorum. Açılmış. Son kullanma tarihine bakmıyorum. Ama epeydir açıktı, hatırlıyorum. Bir fincan alıyorum raftan. Ketılın düğmesi “tık!” ediyor bu arada. Bir miktar kaynar su döküyorum bardağa, şöyle bir çeviriyorum bardağın içinde. “Girdap gibi” diyorum kendi kendime, “şaşılacak şey…” İçine düşesim geliyor. Ne tuhaf arzu. Dikkatimi tekrar…

Veya bir gofretin ambalaj kağıdına — plastik bir… yok plastik değil. naylon bir… naylon da değil. bu gofretlerin ambalajlarını neyden yapıyorlardı? hani içi alüminyum, dışı şey… şey işte, renk renk olan kağıdımsı. ama kağıt olmayan. üzerinde minik yazılar olan. ambalaj kağıdı mı? yok. o çok uzun olur. olmadı böyle. neyse zaten önemli de değil. şimdilik mıçımıçı…

Acının farklı türleri üzerine bir sorgulama — Paslanmaz çelikten çıkma birkaç kap kacak ise mutfağı süsleyen ve kapıların ardına bakıyorsa insan ismi her anıldığında — kendi hayalinde — öyleyse yazanların/okuyanların yetkililere kırpacağı gözlerden uzakta bir çadırda kalmak ne demek bilir o, biliyor olmalı, evrende üzerine konuşulabilecek tüm muhtemel konular arasında yanılıyor olma ihtimalimin en düşük olduğu konu…

Hayatta kalma dürtüsünün kökeni üzerine — Kaldırımda, bir yağmur damlası içine hapsolmuş bir karıncayı düşün. Tüm gücüyle çırpınıyor. İleri gidiyor, geri gidiyor, yanı üzerine dönmeye çalışıyor… Tek bir amaç uğruna tüm bu çılgın dans figürleri: hayatta kalmak. Oysa yuvasından çıkıp etrafı şöyle bir turladığında hiçbir şey diğer günlerden farklı görünmemişti ona. Ardından ani bir yağmur bastırdı…

Alışverişlerin %50'si plansız bir şekilde yapılıyor* — Eller cepte. Sokağın sonuna doğru yürürken köşedeki mandıradan bir melodi çarpıyor kulağınıza. Adımlarınız sizi sesin kaynağına doğru çekiştiriyor. Fark ediyorsunuz ki çalan şarkıyla mandıranın camlarındaki indirim duyuruları naif bir tezat oluşturuyor; şarkı yabancı bir dilde, batılı bir melodi, camdaki yazılar ise sonuna kadar Anadolu: “Erzincan tulumda şok indirim: ₺55 değil…

Ücretli poşetler tüketiciye bir sınırlama mı? — Plastik poşetin var oluşunu iki farklı açıdan inceleyebiliriz. Birincisi onun bir araç, yani insanın, bedeninin fiziki sınırlarını aşmasını sağlayan pratik varlığı açısından. İkincisi ise insanın fiziksel sınırlarıyla ilgisiz ve pratik olmayan varlığı açısından. …

Parkta temkinli bir şekilde yürüyen bir sincap, hayali düz bir çizgi üzerinde koşmaya başladığında, üzerinde ilerlediği çizgiye 90°’lik açıyla başka bir hayali çizgiyi takip ederek gelen bir sincap ile çarpışmamak için bir trafik işareti veya yaya geçidi gibi herhangi bir yol düzenleyicisine ihtiyaç duymaz — biz insanların sahip olduğu anlamda…